Max
Max had een groot probleem. De eigenaar zat er echt mee. Max, een op het oog stoere Rottweiler, kromp ineen als het begon te onweren. We maakten een afspraak om er eens uitgebreid over te praten. Toen Max de praktijk binnenkwam, leek hij in niets op de door de eigenaar beschreven angsthaas. Het was een stoere, mooie Rottweiler van 9 maanden oud met een fraaie, lange staart, die keurig omhoog gedragen werd. Met opgeheven hoofd keek hij de praktijk rond. Zijn neusvleugels begonnen te trillen en na wat hoorbaar gesnuif, begon hij de plavuizen vloer af te snuffelen. Hij rook kennelijk wat lekkers, want al snel begon zijn staart te zwaaien. Ik dacht aan het loopse teefje, dat net de praktijk had verlaten en glimlachte om zijn goede neus. Voor een reu bleven dat soort luchtjes niet lang verborgen. De eigenaar begon te praten: “ Max is een leuke hond voor mij en m'n familie. Hij bewaakt ons goed. Dat is ook wel nodig, want weet u, ik woon in een buurt, waar vaak ingebroken wordt en dan is het wat fijn, als je zo'n hond hebt. Maar nou is het toch zo vervelend Laatst toen het begon te onweren, schoot hij onder de eettafel en zat als een juffershondje te trillen. Echt waar! U had ‘m moeten zien, gewoon geen gezicht. M'n vrouw en ik moesten er eigenlijk om lachen, maar weet u, daar heb ik ‘m natuurlijk niet voor genomen. Trouwens, hij is elke keer bang geweest met onweer, hoor, maar de laatste keer was echt abnormaal. Stelt u voor, dat er iets vervelends gebeurt, dan moet ie me wel beschermen!” Het was duidelijk, dat dit gedrag van Max enorm tegenviel. De kans, dat het weer zou gebeuren, was erg groot. Het werd zo te horen steeds erger. Ze hadden hem geaaid, gestraft, het hielp allemaal niets. Ik vertelde de eigenaar, dat het niet verstandig is om te aaien bij dit afwijkende gedrag. Daarmee beloon je de hond als het ware voor zijn niet gewenste gedrag. Het stimuleert de hond om er mee door te gaan. Straffen vind ik ook niet de manier. Max is al erg bang en van straffen zal hij op dat moment echt niet dapperder worden. Geen aandacht aan hem besteden is beter als hij trillend onder de tafel zit. Nog beter is het om Max op het moment, dat het onweer er aan komt, af te leiden door middel van spelletjes. Houd hem op een positieve manier bezig, zodat hij leert, dat onweer helemaal niet zo eng is. Vaak heeft de hond het onweer geassocieerd met een negatieve gebeurtenis. Deze koppeling moet doorbroken worden. Het is niet altijd duidelijk, waarom de honden bang zijn. Soms is een uitgebreide training bij een gedragsdeskundige nodig. Maar in het geval van Max wilde ik eerst een homeopathische aanpak proberen, die al bij veel “onweer gevallen” zijn effect had bewezen. De eigenaar wilde dat zelf ook het liefste, want trainen bij een gedragsdeskundige zag hij nog niet zitten. Daar had hij ook de tijd en het geld niet voor. Het middel, dat ik meestal gebruik is Borax D30 korrels. Twee keer per dag drie korrels is vaak voldoende om het angst gevoel een stuk te verminderen of zelfs weg te nemen. Toch is trainen met de hond ook erg belangrijk. De eigenaar beloofde mij Max bij een volgende keer af te leiden en spelletjes met hem te gaan spelen. Aangezien Max met zijn negen maanden ook nog geen oud en nieuw viering had meegemaakt, waarschuwde ik de eigenaar alvast voor het vuurwerk. Ook dan moest hij alert zijn op een angstaanval. Half januari had ik de eigenaar weer aan de telefoon. Het was best wel goed gegaan en of hij nog zo'n flesje kon komen halen voor de hond van zijn neef, die ook bang was voor vuurwerk!
U kunt de Borax D30 korrels on line bij mij bestellen.
U kunt de Borax D30 korrels on line bij mij bestellen.