Sascha
Sascha , een schat van een blonde labrador retriever, stormde mijn praktijk binnen. Ze sprong tegen mij op, sloeg haar poten om me heen en gaf me een kopstoot plus bijbehorende lik. Wat een geluk, dat ik net tegen de muur stond! Over het algemeen ben ik niet zo snel omver te lopen, maar de kracht, die van Sascha uitging overviel me toch een beetje. Met een grote glimlach kwam de eigenaresse binnen: “tja, zo is ze nu eenmaal, ik heb al opvoeding en gedrag cursussen met haar gedaan, maar dit krijg ik er niet uit”. Ik glimlachte vriendelijk terug. Eigenlijk wist ik het zo langzamerhand wel. Een labrador moet wel doodziek zijn, wil hij niet zo naar binnen stormen. Het zijn gewoon enorm enthousiaste honden, zelfs bij de dierenarts! Toch was er natuurlijk wel wat met Sascha aan de hand. Zij was nu 18 maanden oud, niet gesteriliseerd, maar had om de haverklap een blaasontsteking. Ze ging dan steeds bij de deur zitten om naar buiten te mogen. Eenmaal buiten wilde ze liever niet plassen, liep telkens wat te dralen, ging dan in de plashouding zitten en liet een piep klein plasje lopen. Nog geen 10 meter verder herhaalde dit verhaal zich. De eigenaresse meende op een gegeven moment ook bloed te zien en ging naar haar dierenarts. Deze constateerde een blaasontsteking, waarvoor Sascha een antibioticum kuur meekreeg. De blaasontsteking stopte, maar na 6 weken kwamen de klachten weer terug. Geen enkele keer was Sascha er echt ziek van geweest. Alleen het gepiep bij de deur en het plasgedrag waren duidelijk afwijkend. Inmiddels had Sascha nu drie antibioticum kuren gekregen en de eigenaresse wilde van mij weten of er ook een andere mogelijkheid was om Sascha te behandelen. Zij had in het park gehoord, dat antibiotica niet zo gezond zijn voor een hond en zeker niet drie kuren op jonge leeftijd. Dit kon ik alleen maar bevestigen.
Ik vertelde de eigenaresse, dat het een klacht is, die ik de laatste jaren steeds vaker hoor. Veel honden van grote rassen krijgen tijdens de groeiperiode herhaaldelijk een blaasontsteking. Als er geen anatomische afwijkingen aan ten grondslag liggen, wat gelukkig meestal niet het geval is, is deze aandoening heel goed met natuurlijke Vitamine C te behandelen. De Vitamine C wordt namelijk via de nieren uitgescheiden en komt dan dus in de blaas terecht. Hierdoor wordt de urine zuurder en veel bacteriën hebben een hekel aan een zure omgeving. Ze hebben dan geen schijn van kans en gaan dood. Op deze manier kunnen de bacteriën dus geen blaasontsteking meer veroorzaken.
Inmiddels zijn diverse honden al met veel succes op deze wijze behandeld. Ook de eigenaresse van Sascha kreeg van mij deze natuurlijke Vitamine C mee. En u raadt het natuurlijk al: de klachten verdwenen en zijn ook niet meer teruggekomen!
U kunt Vitamine C bij mij on line bestellen. (In een pot met 150 tabletten of 350 tabletten)
Ik vertelde de eigenaresse, dat het een klacht is, die ik de laatste jaren steeds vaker hoor. Veel honden van grote rassen krijgen tijdens de groeiperiode herhaaldelijk een blaasontsteking. Als er geen anatomische afwijkingen aan ten grondslag liggen, wat gelukkig meestal niet het geval is, is deze aandoening heel goed met natuurlijke Vitamine C te behandelen. De Vitamine C wordt namelijk via de nieren uitgescheiden en komt dan dus in de blaas terecht. Hierdoor wordt de urine zuurder en veel bacteriën hebben een hekel aan een zure omgeving. Ze hebben dan geen schijn van kans en gaan dood. Op deze manier kunnen de bacteriën dus geen blaasontsteking meer veroorzaken.
Inmiddels zijn diverse honden al met veel succes op deze wijze behandeld. Ook de eigenaresse van Sascha kreeg van mij deze natuurlijke Vitamine C mee. En u raadt het natuurlijk al: de klachten verdwenen en zijn ook niet meer teruggekomen!
U kunt Vitamine C bij mij on line bestellen. (In een pot met 150 tabletten of 350 tabletten)